تهاتر عبارت است از وحدت عناوین طلبکار و بدهکار در آنِ واحد در دو شخص، یعنی هر دو هم از هم طلبکارند و هم به یکدیگر بدهکار. تهاتر، به عنوان یکی از نهادهای حقوقی مهم در قانون مدنی ایران، موجب سقوط تعهدات دوطرف می‌شود، بدون اینکه نیازی به اجرای واقعی یا تسلیم عوض باشد.
اقاله به عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای حقوق مدنی، ابزار انعطاف‌پذیری را برای طرفین قرارداد فراهم می‌آورد تا در صورت عدم تمایل به ادامه قرارداد، آن را منحل کنند. با این حال، محدودیت‌های قانونی مانند عدم امکان اقاله در نکاح یا وقف، و ممنوعیت تغییر عوضین در حین اقاله، چارچوب‌های مشخصی را برای حفظ ماهیت اقاله تعیین کرده‌اند. رعایت این ضوابط برای اجرای صحیح اقاله و جلوگیری از بروز اختلافات میان طرفین ضروری است.
سوگند به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی، نقش مهمی در تحقق عدالت در نظام حقوقی ایران دارد. انواع مختلف سوگند، شامل سوگند بتّی، تکمیلی و استظهاری، هر یک با شرایط و ضوابط خاص خود، در موقعیت‌های مختلف قابل اعمال هستند. از سوی دیگر، محدودیت‌های استفاده از سوگند در برخی دعاوی شرعی و پیامدهای قانونی سوگند دروغ، بیانگر ضرورت دقت و صداقت در این زمینه است.
فوت یکی از اصحاب دعوا در جریان رسیدگی به پرونده می‌تواند تأثیرات مختلفی بر روند دادرسی داشته باشد. این تأثیرات بسته به نوع پرونده (حقوقی یا کیفری) و زمان وقوع فوت (قبل، حین یا بعد از دادرسی) متفاوت است. قانون آیین دادرسی مدنی و کیفری، راهکارهایی را برای برخورد با این وضعیت پیش‌بینی کرده‌اند. در این مقاله، به بررسی تأثیر فوت اصحاب دعوا در جریان دادرسی حقوقی و کیفری پرداخته می‌شود.
