احاله یکی از مفاهیم حقوق کیفری است که به واگذاری رسیدگی به یک اتهام از دادگاه واجد صلاحیت محلی به دادگاه دیگری که اصولاً صلاحیت محلی رسیدگی به آن را ندارد، گفته می‌شود. این موضوع به دلایل خاص و در موارد استثنایی رخ می‌دهد. در این مقاله به بررسی مفهوم احاله، فلسفه آن و شرایط اجرای آن پرداخته شده است.

مفهوم احاله

احاله عبارت است از واگذاری رسیدگی به یک اتهام از دادگاه واجد صلاحیت محلی به دادگاه دیگری که اصولاً صلاحیت محلی رسیدگی به آن را ندارد.

احاله امری استثنایی است که باید در موارد خاص صورت گیرد، زیرا اصل بر این است که پس از ارجاع پرونده، نمی‌توان آن را از شعبه مرجوع‌الیه به شعبه دیگر ارجاع کرد.

احاله استثنایی بر صلاحیت محلی مرجع رسیدگی است و نمی‌توان صلاحیت ذاتی دادگاه را نادیده گرفت.

فلسفه احاله

فلسفه پیش‌بینی احاله این است که در برخی موارد، با توجه به اوضاع و احوال خاص، دادگاهی که جرم در حوزه آن واقع نشده و در نتیجه صلاحیت محلی رسیدگی به آن را ندارد، به دلایلی بهتر می‌تواند به آن جرم رسیدگی کند.

موارد قانونی احاله

موارد مربوط به احاله در مواد ۴۱۹ و ۴۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری پیش‌بینی شده است. این مواد شرایط و چگونگی اجرای احاله را تعیین می‌کنند.

نتیجه‌گیری

احاله یکی از ابزارهای حقوقی مهم است که در شرایط خاص می‌تواند از بروز مشکلات احتمالی در رسیدگی به پرونده‌های کیفری جلوگیری کند. این امر در راستای اجرای عدالت و تضمین دادرسی عادلانه پیش‌بینی شده است.